سفره هفت سین ایرانی، میراثی گرانبها و بخشی جدانشدنی از از فرهنگ ایرانیان است. ایرانیان هر سال در آغاز سال نو، سفره شکیلی آماده می‌کنند و در کنار قرآن، آینه و شمعدان، و دیوان حافظ، شاعر پرآوازه ایرانی، هفت چیز بر این سفره میگذارند که همه آنها با حرف "سین" آغاز میشوند و هر کدام نمادی هستند از هر یک از زیبایی‌های خلقت.
متداول ترین اجزاء سفره هفت سین که با حرف "سین" آغاز میشوند از این قرارند:
سیب : سیب نماد سلامتی و تندرستی بوده و وجود آن در میان هفت سین به منظور تندرستی اعضای خانواده در سال جدید است تا آنها را از گزند آسیب و بیماری حفظ نماید.
سبزه: زیباترین نماد سفره هفت سین، سبزه است که نماد حیات و شادابی می‌باشد. اغلب ایرانیان از این نماد به منظور داشتن سالی شاد و با طراوت استفاده می‌کنند. سبزه همچنین نماد فرشته اردیبهشت است.
سمنو: سمنو سَمبل خیر و برکت است. ایرانیان چند روز پیش از شروع سال جدید این ماده را از پخت جوانه‌های گندم تهیه می‌کنند و معتقدند که قرار گیری آن بر روی سفره هفت سین، سبب افزونی نعمت و برکت در زندگی آنها خواهد شد.
سرکه: سرکه نماد جاودانگی است. در گذشته از سرکه برای باطل کردن سحر و جادو استفاده می‌شده است. قرار گرفتن این نماد بر روی سفره هفت سین سبب خواهد شد تا ناملایمات سال نو از بین برود.
سیر: سیر نمادی از تندرستی و سلامت است. اغلب پیشینیان از خواص دارویی سیر به منظور درمان برخی از بیماری‌ها استفاده می‌کردند؛ از این رو می‌توان از این ماده برای داشتن سالی بدون بیماری بر روی سفره هفت سین استفاده نمود.
سکه: سکه یکی از نمادهای رزق و روزی است. افراد سکه را در میان سفره خود جای داده اند تا در سال جدید از درآمد مناسبی برخوردار گردند و روزی آنها از سوی خداوند افزایش یابد.
سماق: نماد و چاشنی شادی و صبر و استقامت سماق است. وجود این ماده بر روی سفره هفت سین به این منظور بوده است که سال پیش رو را با نهایت شادی و استقامت در برابر سختی‌ها دنبال نماییم.
سنجد: سنجد با دو نماد در میان افراد شناخته می‌شود. اغلب مردم سنجد را نماد عشق و دلباختگی می دانند و آن را به منظور افزایش علاقه در بین اعضای خانواده بر روی سفره هفت سین قرار می دهند. اما برخی دیگر از افراد معتقدند که سنجد نماد گرایش به عقلانیت است؛ از این رو قرار دادن آن بر روی سفره می‌تواند سبب شود تا تمام تصمیمات فرد در سال جدید بر اساس عقلانیت صورت پذیرد.